AANBIDDING

AANBIDDING:

"HET ALLERHEILIGSTE"

God aanbidden in het Allerheiligste Sacrament:

In de kern van elke aanbidding moet het oprechte verlangen staan, één met God te zijn.

Welke houding (lichaamshouding) is aangewezen tijdens de aanbidding? In bepaalde kringen wil men mensen “opdringen” geknield te zitten tijdens de aanbidding van het allerheiligste. Het gaat er vooral om een “eerbiedige houding” aan te nemen, dat men er zich totaal van bewust is dat men in aanwezigheid is van God!  Een geknielde houding is uiteraard een houding van eerbied…Nochtans moet men voor ogen houden, dat God meer verheugd is over een ziel die om één of andere reden soms eens moet gaan zitten, maar die daarbij het verlangen naar God niet uit het hart laat wegvloeien, dan over een ziel die constant geknield zit maar in het hart ver van Hem verwijderd is. God kent onze zwakheden en onze beperkingen, ook de lichamelijke. De waarde van een aanbidding voor Gods Heilsplan en voor de ziel zelf wordt in de eerste plaats bepaald door datgene, wat in het hart omgaat. Mocht dit niet het geval zijn, dan zou geen enkele zieke of gehandicapte ooit genade kunnen vinden, want onder deze mensen zijn er die nauwelijks of niet kunnen knielen.

Nog belangrijker dan de lichaamshouding is dus de hartsgesteldheid. De aanbidding is in principe een oefening van de ziel die zich voor honderd procent met al haar innerlijke processen naar het Wezen van God richt. De zin van deze oefening bestaat hierin, dat de ziel zich volledig en restloos tegenover God tracht te ontledigen, en alles vóór Hem neerlegt, wat zij in zich draagt, maar eveneens dat zij zich volledig ontsluit voor datgene wat God haar gedurende de oefening zal laten toestromen, via welke weg en in welke vorm dit ook moge zijn. Aanbidding is derhalve gelijktijdig lofprijzing, dankzegging, beschouwing, verkenning van zichzelf en van de Liefde van God, het gericht opladen van de eigen levenskracht, opening van de communicatiewegen met God in beide richtingen, ontplooiing van het spirituele leven, bezinning over de eigen zwakheden, beperkingen en niet goed ontwikkelde vermogens, en nog veel meer. Kort samengevat, zou ik aanbidding zelfs als een harmonisch ontplooien en samenbrengen van drie activiteiten kunnen bestempelen: De verkenning van de Godheid, de verkenning van het “zelf”, en de verkenning van de verbindingskanalen tussen de Godheid en het “zelf”.

Bij dit alles is het noodzakelijk dat de ziel in aanbidding zich erin oefent, de geest en alle geestelijke processen zoveel mogelijk uit te schakelen en het hart (de wereld van de innerlijke gevoelens, van de verwerking van de binnenstromende Liefde en het richting geven aan de buitenstromende Liefde) volledig te openen. Wereldse gedachten mogen niet meer worden gevoed. Het hart moet ook zo zuiver en positief mogelijk ingesteld zijn: Elk gevoel van wrok, haat, gebrek aan vergeving, jaloersheid, nijd en dergelijke, vermindert de vruchtbaarheid van de uitwisseling tussen de ziel en God. Men zou kunnen zeggen dat aanbidding een soort spiegel is van datgene, wat het volledig innerlijk leven met God zou moeten zijn: Elke seconde van het leven zou de ziel de processen die ik zojuist met betrekking tot de aanbidding heb mogen aanduiden, in de praktijk moeten beleven en ontwikkelen. De aanbidding zou in deze zin kunnen worden beschouwd als een blauwdruk van het Goddelijk Leven dat de ziel moet nastreven. Aanbidding moet dus een levenshouding worden.

Aanbidding is:

·                            Je geest leeg maken door diep in je hart te kijken, zonder gedachten, als in een volkomen leegte, en zo zuiver mogelijke Liefde naar God toe laten stromen. Denk niet, beleef, voel de Liefde.

·                            Dank zeggen, en de genade vragen om te beseffen dat elk ogenblik van je leven een reden is om dankbaar te zijn, als een kans tot het verzamelen van verdiensten voor het Eeuwig Leven.

·                            Je openstellen voor de overvloeiing van de stralen uit Gods Hart naar je ziel, en door totale overgave, zonder enige weerstand of verzet vanwege je denkende geest, God in jou laten werken: in de stilte zal Hij elk puntje van je ziel veranderen, voeden, heiligen, herscheppen. Laat het wonder gebeuren.

Je in de stilte van je hart diep met het uitgestald Heilig Sacrament verenigen, zodat Jezus je kan “herprogrammeren”. Je lichaam is wat je eet. Zo is ook je ziel wat zij eet: Tijdens aanbidding moet je haar voeden met de geuren der volmaaktheid, die stromen uit de heiligste bloemen van Gods  Paradijs, dat Jezus in Zijn Hart draagt, altijd en overal. Waar Jezus is, is de Hemel. Wanneer Jezus jou raakt, is de Hemel in jou. Voel de kracht van Zijn Geest. Voel haar door je heen stromen, je zuiveren van het slijk van de wereld, van het stof der jaren. De stralen van heiligheid uit Zijn Hart zijn het bloed van je ziel.”

BRON: MARIA DOMINA ANIMARUM APOSTOLAAT: zie Roep van liefde: aanbidding.

http://www.maria-domina-animarum.net/

“Een eerbiedige houding aannemen, in tegenwoordigheid van het Allerheiligste, is aan te bevelen.”

video:adoro te devote

ADORO TE DEVOTE:

“Ik aanbid met eerbied U, verborgen God,

die hier onder tekens waarlijk Zich verschuilt:

aan u onderwerpt zich heel en al mijn hart,

want u schouwend weet ik dat het niets vermag.

Oog en smaak en tastzin wordt in u misleid,

het geloof steunt veilig slechts op het gehoor;

ik geloof al wat Gods Zoon vérkondigd heeft,

Niets is meer waar dan het woord der Waarheid zelf.

Op het kruis ging slechts uw heilige Godheid schuil.

Hier blijft echter ook uw mensheid diep verhuld;

toch belijdend beide met een vast geloof,

vraag ik wat berouwvol u de rover vroeg.

Ik zie niet uw wonden, als eens Thomas deed,

toch wil ik belijden u als mijn God;

doe in u geloven mij steeds méér en meer,

doe mij op u hopen, U beminnen slechts.

O gedachtenisteken van des Heren dood,

levend Brood, dat aan de mens het leven geeft,

geef mij dat mijn geest in u zijn leven vindt,

geef hem als zijn zoetheid u te smaken steeds.

Pelikaan vol goedheid, Jezus onze Heer,

reinig mij, onreine, door uw zuiver Bloed,

waarvan éne druppel zelfs verlossen kan

Heel het wereldrond van al zijn zondigheid.

Jezus, dien gesluierd ik hier nu aanschouw,

moge lessen, bid ik, zich mijn grote dorst;

dat ik ongesluierd zie uw aangezicht,

Zalig zij door het schouwen van uw heerlijkheid. Amen.”