DE TEMPEL VAN ONZE ZIEL EN ONZE DAGELIJKSE KRUISEN

DE TEMPEL VAN ONZE ZIEL EN ONZE DAGELIJKSE KRUISEN:

Op aarde wordt in wezen van elke ziel verwacht dat zij in de praktijk van haar dagelijkse leven op een vruchtbare wijze gestalte weet te geven aan het Nieuw Verbond, dit wonderbaar contract van Verlossing, dat God met ons heeft gesloten en waarin ons eigen aandeel de ware navolging van Christus is. U weet dat dit betekent, dat de kruisen meteen midden in onze zielentempel worden geplant.

Wij zouden ons de tempel van onze ziel inderdaad in wezen kunnen voorstellen als de berg Golgotha, waar wij onze dagelijkse kruisen naar boven dragen om ze daar op het altaar van ons hart aan God op te offeren in een offerande die uiteindelijk onze Verlossing moet voltooien. Daarom is het zo belangrijk dat de ziel door totale toewijding Maria tot Meesteres van haar tempel maakt. De Koningin van Hemel en aarde is immers de Medeverlosseres met de Christus, en in die hoedanigheid, samen met Haar hoedanigheid als Middelares van alle genaden, is Zij gelijktijdig Offeraltaar, Tabernakel van de Allerheiligste Drievuldigheid, en Poort van Gods genade. Zodra de ziel Maria volkomen bezit van zich laat nemen, worden de kruisen van elke dag niet langer vanop het eigen altaar doch vanuit het Hart van Maria aan God opgedragen. Daar worden zij van pasmunt tot goudschat als bijdrage tot de invulling van het Nieuw Verbond.

Beproevingen horen bij het leven, “jammer genoeg” indien men het leven vanuit een werelds hart beschouwt, “gelukkig maar” indien men het beschouwt vanuit een hart dat weet dat de beproevingen onze enige gouden weg naar “Boven” vormen: zij zijn krachtens het Nieuw Verbond inderdaad de verwezenlijking van onze navolging van Christus, mits zij in deugdzaamheid, aanvaarding en Liefde worden gedragen. De beproevingen zijn de onzichtbare zaadjes die in ons tuintje na dit leven de bloemen doen bloeien die in eeuwigheid niet verwelken.

Zalig de ziel die dit alles heeft begrepen en aanvaard, want zij erft de ware Vrede van Christus, die haar tot borrelende Bron van draagkracht wordt in alle beproevingen van het leven. Ja, de aarde is een tranendal, maar de tranen worden druppels van goud voor de ziel die heeft begrepen dat de pijnen niet het einde zijn, doch de sleutels op een deur naar een Leven van Eeuwige Gelukzaligheid... indien de ziel dit alles draagt in ware toewijding en in het besef dat dit leven niets méér is dan het toegangspaadje tot het Eeuwig Paradijs. Het is een verraderlijk paadje dat vaak met scherpe stenen is bezaaid, maar in vergelijking met de eeuwigheid die erop volgt, is het inderdaad een paadje.

"Zodra de ziel Maria volkomen bezit van zich laat nemen, worden de kruisen van elke dag niet langer vanop het eigen altaar doch vanuit het Hart van Maria aan God opgedragen."

BRON: MARIA DOMINA ANIMARUM APOSTOLAAT: (zie openbaringen)

http://www.maria-domina-animarum.net/