MARIA MOEDER VAN TRANEN

 

 MARIA MOEDER VAN TRANEN

(20 februari)

“Bij Haar verschijning in La Salette (19/9/1846) weende Maria bittere tranen.”

 

 

Overweging:

Vandaag gedenken wij Maria als de Moeder van Tranen. Tranen verwijzen naar verdriet. In de mystieke beleving is eveneens het wenen van liefdesverrukking bekend. In de beide gevallen gaat het om een reinigingsmechanisme van de ziel, die – afgezien van het wenen om een verlies – in de spirituele zin tranen kan storten:

·                            Uit rouwmoedigheid, wegens het besef van eigen zonden;

·                            Uit de ervaring van smart om de zonden en de liefdeloosheid van de zielen in het algemeen.

In de beide gevallen is de uiteindelijke oorzaak van dit wenen de Liefde, die als Goddelijke kracht de ziel wil brengen tot een vorm van vergoeding voor elk gebrek aan Liefde in de Schepping. De ziel weent, hetzij in zichtbare tranen hetzij diep innerlijk, om het besef dat God, de Bron en Belichaming van alle Liefde, door één of meer zielen niet volkomen is bemind.

In de Allerheiligste Maagd en Moeder van Smarten was geen sprake van eigen zonde, daar Zij onbevlekt ontvangen was, en precies op grond van Haar absoluut volmaakte Liefde tot God, tot Gods Werken en Plannen, en tot al Haar medeschepselen, elk ogenblik van Haar leven op aarde heeft doorgebracht in de volhardende Wil om niet de geringste zonde te bedrijven.

Maria heeft Haar hele leven lang heel veel Tranen gestort, niet – zoals de mens zich dit vaak zo menselijk voorstelt – om heel menselijke redenen zoals het vooruitzicht van een leven vol leed of de vaststelling van het feit dat Haar Zoon ter dood werd veroordeeld en vóór Haar ogen een volgens menselijk aanvoelen onrechtvaardige dood stierf, doch vanuit diepmystieke inzichten in verband met de onveranderlijke zondigheid van de zielen, die Gods Hart zoveel leed berokkende, en doorheen alle eeuwen zou blijven berokkenen.

Hoe is het mogelijk dat de Heilige Maagd nu nog steeds weent? Het menselijk verstand kan niet begrijpen hoe de Gelukzaligheid van de Hemel verenigbaar kan zijn met tranen. Dit wordt echter ten volle begrijpelijk wanneer wij weten dat de Koningin des Hemels op grond van een Goddelijk Mysterie de harten, geesten en lichamen van alle schepselen exact en volmaakt aanvoelt, evenals alle gesteldheden van gebrek aan Liefde tot God, tot Zijn Werken en tot de medeschepselen. In Haar weent een Hart dat dagelijks miljarden malen op de brutaalste wijze wordt gewond door elke uiting van liefdeloosheid op deze wereld jegens God, jegens de medemens, jegens de dieren, jegens de hele Schepping als Liefdeswerk van God. Maria is de absoluut volmaakte Liefde. In elke gesteldheid die van deze volkomen Liefde afwijkt, ervaart Zij een werk van duisternis, de duisternis die ooit de Godmens aan het Kruis heeft gebracht.

Hoe kunnen wij waarlijk hulde brengen aan de Moeder van Tranen? In ons hart meeleven met Haar Smarten, is ongetwijfeld deugdzaam en troostend, doch in spiritueel opzicht op zich relatief weinig vruchtbaar. Wat God werkelijk van de zielen verlangt, is een verdieping die hen ertoe brengt, te beseffen dat Maria, evenals Jezus, in Haar aardse Lijden en Smarten uitsluitend en alleen Slachtoffer was van de zondenlast die door de hele mensheid in alle eeuwen is en nog steeds wordt verzameld.

De Moeder van Tranen tracht onophoudelijk, de harten tot het inzicht te brengen, dat de ziel slechts een Ware Liefde tot God, tot Jezus, tot Maria, tot Gods Werken en Plannen, en tot alle medeschepselen, kan bewijzen door een leven van volhardende inspanning om te bloeien in alle deugden en om alle zonde en dwaling uit de weg te gaan.

Zonde is het absolute tegendeel van Ware Liefde: Zonde is overtreding van Gods Wetten, doordat de ziel toegeeft aan een bekoring. De bekoring is een inspiratie vanwege de duisternis, die de ziel:

·                            Ertoe wil aansporen, iets te doen, zeggen, denken, voelen of willen, dat niet overeenstemt met Gods Wet. Gods Wet is het geheel van Zijn Voorschriften via dewelke Hij alle zielen naar een gedrag wil leiden, dat hun het Heil en aldus de Eeuwige Gelukzaligheid brengt, of

·                            ertoe wil aansporen, iets te verzuimen dat zij juist wèl zou moeten doen om Gods Werken en Plannen en haar eigen heiliging naar hun voltooiing te helpen brengen.

De Moeder van Tranen weent niet om het Lijden op zich, Zij weent om elke zonde, want het zijn de ontelbare zonden van alle tijden die het Lijden van de Christus noodzakelijk hebben gemaakt, en die ook nu nog, twintig eeuwen na Zijn verlossende Kruisdood, de mensheid vasthouden in de ellende en duisternis, die duizenden gezichten heeft.

De Tranen van Maria zullen blijven vloeien tot voldoende zielen door een volhardende strijd tegen de innerlijke vijand bewijzen, zich te willen vervolmaken in de Ware Liefde tot God, tot Jezus, tot Maria, tot Gods Werken en Plannen, en tot alle medeschepselen. De vruchtbaarste wegen via dewelke deze strijd gewonnen kan worden, leert Zij de zielen als Meesteres van alle zielen in de Wetenschap van het Goddelijk Leven. Het machtigste wapen in deze strijd is de totale toewijding aan de Meesteres van alle zielen, die op grond van alle aan Haar toegewijde inspanningen in de strijd tegen de duisternis, de prins der duisternis onder Haar voet voorgoed zal vernederen en overwinnen. De overwinning van de Meesteres, de Vrouw, is ons door God beloofd, en moet door ons leven in toewijding van al onze beproevingen worden afgekocht. Via de toewijding van ons leed, onze beproevingen en onze tranen aan Maria, zal Zij de afgronden van duisternis en zonde verzegelen met de zegels van het Kruis van Jezus Christus, van Haar Onbevlekte Ontvangenis en van Haar eeuwigdurende zondeloosheid. Dan zullen Haar Tranen voorgoed in Gods Hart worden begraven.

 

BRON: uit de onderrichtingen van het Maria Domina Animarum Apostolaat (zie onderrichtingen: Boeken:  Sluier van goud)

http://www.maria-domina-animarum.net/

 

“In Maria weent een Hart dat dagelijks miljarden malen op de brutaalste wijze wordt gewond door elke uiting van liefdeloosheid op deze wereld jegens God, jegens de medemens, jegens de dieren, jegens de hele Schepping als Liefdeswerk van God.”