DE WEG NAAR GODS HART

DE WEG NAAR GODS HART:

Onderrichting door Maria over deze weg:

"Zielen van Mijn Onbevlekt Hart, Mij is kennis gegeven van Gods bedoelingen met de levensweg van ieder van jullie. Mij is ook macht gegeven over de vormgeving van die weg. Zodra de ziel zich totaal aan Mij toewijdt, ben Ik haar landkaart: Ik leid haar langsheen haar levensweg, en leer haar de betekenis van de landschappen langsheen die weg, opdat zij diep in haar hart moge voelen wat God van haar verwacht. Elke levensweg is bedoeld als een weg naar Gods Hart. Geen twee zielen worden op precies dezelfde weg geroepen, zodat het landschap langsheen de levensweg voor elke ziel verschillend is. Geen twee zielen krijgen dezelfde bagage voor onderweg mee. De bagage is het geheel van de vermogens en bekwaamheden van de ziel, en haar voedsel om de weg tot een goed einde te kunnen brengen. De ziel kan zelf haar bagage veranderen, door eigen wegen te kiezen, die afwijken van deze van haar eigenlijke roeping. In wezen pleegt deze ziel diefstal jegens God, want zij eigent zich voorraden toe die zij niet van God heeft meegekregen.

Ik wil hiervoor het volgend beeld gebruiken: Wanneer God een ziel op tocht zendt met een rugzak vol appelen, mag zij deze niet inruilen voor een rugzak vol peren, want God heeft haar de appelen meegegeven omdat zij deze voor haar levensweg nodig zou hebben, en niet de peren. Indien zij niettemin de appelen ruilt voor peren, zal zij op haar levensweg verhongeren, en bovendien niet de soort vruchten voortbrengen, die God van haar verwacht. Op een bagage die de ziel zelf verzamelt, rust niet Gods zegen. De ziel ervaart dit vroeg of laat doordat de taken, waartoe zij niet door God is geroepen, haar verzwakken en haar zelfs inwendig ontwrichten.

Diep in elke ziel ligt een kiem van Gods Eeuwige Wijsheid verborgen, die de ziel de richting, het doel en de zin van haar levensweg toont. Door wereldse invloeden en door de eigen vrije wil van de ziel wordt deze kiem heel vaak in zijn bloei geremd en zelfs verstikt. Eén van de grote doelstellingen van de volkomen toewijding aan Mij is deze, dat Ik deze kiem van wijsheid met nieuwe levenskracht tracht te voeden en Ik de ziel wil leren, alle remmende factoren onwerkzaam te maken. Gods Voorzienigheid heeft het zo beschikt dat de levensweg van elke ziel vele bochten en vele zijwegen ontmoet. Zo bereikt de ziel vele punten waarop zij keuzen moet maken. Dit is nodig voor haar ontwikkeling, voor haar reis naar de heiligheid die God voor haar verlangt. Daarom noem Ik de vrije wil van de ziel de sleutel tot het Paradijs. De ziel kan deze sleutel gebruiken tot haar voordeel of tot haar nadeel.

Zie, vaak tekent de ziel voor zichzelf een weg uit, die beter bij haar lijkt te passen. Vaak ook, volgt zij niet de bochten die God voor haar voorziet – omdat deze voor haar vervolmaking nodig zijn – doch gaat zij rechtuit en verzeilt hierdoor op een weg van haar eigen keuze. Zij meent dat zij God dient door rechtuit te gaan, doch merkt laattijdig dat het landschap niet meer door Gods zegen wordt bevrucht: Het wordt tot een woestijn vol slangen en schorpioenen, vol dodelijk vergif voor het zieleleven. Zo vaak kiest de ziel voor een weg die schijnbaar bij haar past, doch haar in werkelijkheid alle vruchtbaarheid doet verliezen.

De weg van de ware roeping is een weg vol bochten, want hij vraagt voortdurende aanpassingen en soepelheid. Het is een weg vol bloemen, waarvan sommige giftig zijn, doch die de ziel leert herkennen zolang zij het verlangen heeft om Gods Waarheid in alles te kennen. Rond de bloemen dansen vlinders: verheugende elementen die echter onzeker zijn, want zekerheden zijn de vijanden van de verdiensten voor de ziel. Indien de ziel alles met zekerheid wist en kon voorspellen, zou zij niet de verdiensten van het blind geloof en de blinde overgave kunnen verwerven. De vlinders langsheen de levensweg maken de ziel opmerkzaam: De onzekerheden houden het geweten op scherp. Zodra de ziel eigen wegen gaat, komt zij in landschappen waaruit zowel de bloemen als de vlinders verdwijnen: Het Ware Leven trekt uit de ziel weg, en het geweten wordt geleidelijk minder werkzaam.

Lieve zielen, geef Mij de kans om Gids en Meesteres van jullie weg te zijn, opdat Ik jullie de tekenen van het landschap kan leren, en de Wetten van het Goddelijk Leven in jullie kan branden. Vertrouw op Mij en gehoorzaam mijn wenken in jullie harten, want Ik wil jullie Schild zijn tot aan de poort van het Paradijs. Onthoud dat de juiste weg deze is, waartoe God de ziel roept. Wanneer de ziel eigen wegen kiest of eigen verlangens als haar ware roeping beschouwt, zal het haar aan drijfkracht ontbreken om deze zelf gekozen weg te voltooien met de vreugde en Vrede van de ziel die door Gods Geest wordt bestuurd. Geen zaad komt tot rijping wanneer het niet rechtstreeks uit Gods hand aan de zaaier wordt gegeven en niet op Gods Tijd en op de door God aangewezen plaatsen wordt uitgestrooid. Ik ben de gouden stem uit het Paradijs, Ik heb de macht om de beschikkingen van Gods Voorzienigheid aan de zielen kenbaar te maken".

BRON: Maria Domina Animarum Apostolaat (zie openbaringen 20 juli 2009)

http://www.maria-domina-animarum.net/

“Lieve zielen, geef Mij de kans om Gids en Meesteres van jullie weg te zijn, opdat Ik jullie de tekenen van het landschap kan leren, en de Wetten van het Goddelijk Leven in jullie kan branden. Vertrouw op Mij en gehoorzaam mijn wenken in jullie harten, want Ik wil jullie Schild zijn tot aan de poort van het Paradijs.”