MARIA TER SNEEUW

MARIA TER SNEEUW

(5 augustus)

Vandaag, 5 augustus, wordt Maria ter Sneeuw gevierd. Dit feest verwijst naar een gebeurtenis van vele eeuwen  geleden (431), toen de Moeder Gods aan Paus Liberius vroeg om voor Haar in Rome een kerk te bouwen. Zij zou de precieze plaats en afmetingen door een speciaal teken te kennen geven. Inderdaad, op 5 augustus, midden in de zomer in hartje Italië, liet Zij het op een welbepaalde plaats in Rome sneeuwen, zodat alleen de oppervlakte waarop Maria de kerk wilde zien verrijzen, met sneeuw bedekt was.

De Meesteres van alle zielen verkondigde enige tijd geleden dat sneeuw op spirituele wijze symbool staat voor reiniging en voor wedergeboorte, herschepping, totale vernieuwing.

Het midden in de zomer te laten sneeuwen, mag dan een bijzonder teken van de macht van Maria zijn, doch een nog veel groter teken van Haar macht stelt Zij voortdurend in de omvorming en verandering van de zielen, die zich waarlijk aan Haar geven. In dergelijke zielen kan het innerlijk landschap even totaal veranderen als dit met een landschap het geval is na bedekking met een sneeuwtapijt. De wedergeboorte van een ziel in volkomen overgave aan Maria is voor God even verrukkelijk als een sneeuwlandschap in de zomer voor mensenogen moet zijn.

Verse sneeuw heeft iets 'maagdelijks': Valt hij tijdens de nacht, dan kan hij het uitzicht van een heel gebied zo totaal veranderen, dat men het landschap

 ’s morgens nauwelijks nog herkent. Wat een machtig symbool: De Meesteres van alle zielen kan zielen, die zich in de nacht van hun zielennood in totale toewijding aan Haar weggeven, zo diep zuiveren en hen zozeer vanaf de grond opnieuw opbouwen, dat zij evenzeer als betoverd overkomen als een dichtgesneeuwd landschap, en in staat worden gesteld om in de ziel een nieuw leven te beginnen, waarbij zij van zichzelf in zekere mate de indruk hebben dat zij nu een onbeschreven blad zijn, ongerept als een maagd, omdat zij het landschap van hun verleden door de toewijding als met de sneeuwwitte mantel van de Koningin des Hemels bedekt weten. Wanneer de sneeuw op zekere dag onder de zon van de Liefde smelt, laat hij in de zielenbodem het water voor een nieuwe vruchtbaarheid achter, zodat de bodem nu klaar is voor een nieuwe lente.

Laten wij vandaag heel bijzonder de macht van de Meesteres van onze zielen beschouwen, Die ons is toegewezen om onze zielenbodem een nieuwe vorm te geven. Zij kan het te allen tijde in onze ziel laten sneeuwen, opdat wij niet meer naar bepaalde plaatsen op onze bodem zouden kijken, en kunnen vaststellen hoe Zij de nieuwe lente in ons voorbereidt. Weliswaar dient het verleden ons als leerschool op de weg van de heiliging, doch de ziel behoort haar verleden in Maria’s Hart te begraven, opdat zij niet aan de overvloed van gebeurtenissen uit al haar voorbije jaren vastgeketend zou blijven, doch volkomen door de Hemelse Koningin zou kunnen worden omgevormd, door een wedergeboorte die de ziel in staat stelt om een nieuw leven te beginnen zonder het verleden als afremmende ballast te ervaren.

Vandaag wordt de ziel eraan herinnerd dat de Meesteres van alle zielen Haar eeuwige roeping tracht te vervullen door zielen zo om te vormen dat noch God noch de zielen hen herkennen, opdat zij ten volle in de strijd voor de voltooiing van Gods Heilsplan kunnen worden ingeschakeld. De Hemelse Koningin vernieuwt het uitzicht van de ziel volkomen in de mate waarin deze zich voor Haar Werken openstelt en ontvankelijk maakt. Tijdens dit proces bevordert Zij de vruchtbaarheid van de zielenbodem, opdat de ziel in staat zou zijn om volledig open te bloeien. In elke ziel kan Zij het laten 'sneeuwen', elke willekeurige dag, om aan haar het wonder te voltrekken. Laten wij te allen tijde voor Haar klaar zijn.

BRON: Maria Domina Animarum Apostolaat

(Zie onderrichtingen: Sluier van goud.)

http://www.maria-domina-animarum.net/

MARIA TER SNEEUW