Paaszaterdag:
 |
| Jezus ligt in het graf op Paaszaterdag. |
De diepe betekenis van de Smarten van
Maria, de dag na de Kruisdood
De Verlosser is de
Kruisdood gestorven, opdat elke ziel die Gods Liefde wil ervaren en Zijn
Werken wil doen, het ware Goddelijk Leven zou vinden,
een Leven dat ook niet door de kruisen van het leven gedood kan worden, doch dat
deze kruisen integendeel verheerlijkt en de ziel in staat stelt om deze
kruisen te ervaren als geschenken van de hoogste Liefde. In dit
bewustzijn – de ervaring van de hoogste Liefde door het lijden en de smart die
worden begrepen en aanvaard als de enige zinvolle weg doorheen het leven –
heeft de Moeder Gods elk van Haar dagen op aarde doorgebracht. Vandaag vinden
de zielen Haar terug in de diepste ervaring van de Smart.
Het Lijden van Jezus
als Mens is voltooid. De absolute volmaaktheid ervan heeft na
vele eeuwen de Hemel opnieuw geopend en heeft het Tijdperk van
Gods Barmhartigheid ontsloten. Onder het Nieuw Verbond zal elk
menselijk leven zin krijgen als weg naar een nieuw Rijk: Het Rijk Gods op
aarde, dat gegrondvest zal zijn op de oneindige verlossende en
heiligende macht van de Liefde en de toegewijde beproevingen. Vanop het
Kruis heeft Jezus Zijn Moeder aan de zielen toevertrouwd, en de
zielen aan Zijn Moeder. Zo heeft God het gewild: Dat de zielen het Nieuw
Verbond en de Verlossing in zich vruchtbaar zouden maken door zich volkomen
aan Maria te geven. In Haar zijn de volmaakte heiligheid en de volmaakte
kennis van de Weg erheen. Maria heeft volmacht gekregen om de
Werken van Jezus in elke ziel afzonderlijk tot volle ontplooiing te brengen.
Maria zou niet de
Verlossing in de zielen tot voltooiing kunnen brengen, indien Zij niet Zelf de
absoluut volmaakte Smart had ervaren. De Moeder van Smarten was ten volle de
Medeverlosseres naast de Messias omdat Zij in Haar leven op aarde elk aspect
van de menselijke smart in haar volheid heeft ervaren. God heeft Haar ziel in
de Onbevlekte Ontvangenis voorbereid op de volmaakte heiliging van elke
levenservaring, en bij de Menswording van de Goddelijke Messias in Haar Schoot
is Haar Hart één gemaakt met het Hart van de Godmens, opdat Zij
Hem in Zijn Verlossingsmissie met maximale vruchtbaarheid zou kunnen
volgen. God verlangt van de ziel dat zij in haar eigen wezen "aanvult
wat nog 'ontbreekt' aan het Lijden van Christus". God wil
derhalve de mensenziel nodig hebben opdat onder al Zijn Werken niet
slechts het Zegel van God doch ook de handtekening van de mensenziel
zou staan. Zo heeft Hij de handtekening van Maria nodig willen hebben
om Zijn Verbond van Verlossing voor de hele mensheid van alle tijden te
bekrachtigen als Vertegenwoordigster van al het geschapene.
Maria is daardoor de
Medeverlosseres, Zij die het Verbond van Verlossing ondertekent in naam van de
hele mensheid. Opdat deze handeling, Die Zij aan de voet van het Kruis ten
volle zou bekrachtigen, 'rechtskracht zou bezitten' binnen Gods Wet, moest
Maria eerst alle mensenzielen van alle tijden in Haar Hart
trekken als in een Offerkelk. Deze mystieke handeling komt neer op een akt
van totale zelfofferande en zelfverloochening, waardoor een ziel zich in
lichaam, geest en hart ter beschikking van God stelt voor het meedragen van
alle lasten en kruisen van andere zielen, om deze in het eigen lichaam,
geest en hart te helpen uitboeten. In Maria heeft God deze akt in haar
volheid aanvaard omdat Zij ertoe voorbestemd was, de volmaakte
Aanvulling op de Verlosser en Zijn Werken te zijn. Als gevolg hiervan heeft
Maria een leven geleid van verschrikkelijke Smarten in geest en Hart, en
(algemeen onbekend) lijden in het Lichaam. Zo stond Zij aan de voet van het
Kruis, met alle zielen van alle tijden in Haar Hart, in mystieke eenheid
met de Verlosser, Die aan het Kruis alle zonden uitboette: Een volmaakt Offer,
gedragen door een Mens geworden God in eenheid met een geschapen ziel die in de
orde der genade tot het hoogste niveau van het Goddelijk Leven
was verheven.
Zelfs nu de
Verlosser aan het Kruis is gestorven, worden Zijn Werken in het Hart van
Maria verder gedragen. Gedurende de uren tussen de Kruisdood op Goede
Vrijdag en de Verrijzenis op Paasmorgen draagt Maria de verschrikkelijke last
van alle zielen van alle tijden. Zij weent onophoudelijk, niet in de eerste
plaats om de menselijke reden (dat Zij Haar Zoon heeft zien
sterven), doch om de spirituele reden: Op grond van de unieke
gave die Zij van God heeft gekregen, waardoor Zij kennis draagt van alle
mensenzielen van alle tijden, en van alle zonden van alle tijden, scheurt Haar
Hart op deze dag na de Kruisdood van Jezus onder de verschrikkelijke last
van alle zonden, die het Lijden van de Christus noodzakelijk hebben
gemaakt. Zij weent onophoudelijk omdat Zij de volheid van de Waarheid
schouwt, en daardoor weet welke pijnen de zonde God berokkent: De Eeuwige
Liefde, die oceanen van Goddelijk Leven over de zielen uitstort, vindt op aarde
slechts zeldzame beekjes ervan terug, terwijl het allergrootste gedeelte van de
genadestromen door de zielen worden drooggelegd onder het stof van wereldse
gehechtheden, en verdampen onder de koorts van ontelbare miljarden zonden.
Op Paaszaterdag
sterft Maria in Haar Hart – deze volmaakte Spiegel van de oneindige Goddelijke
Liefde – onder het besef dat de zielen zopas hun God hebben gedood, en dit in
hun hart zullen blijven doen. Door dit besef zal de verschrikking van Goede
Vrijdag voor Maria blijven duren tot het einde der tijden.
Over de zielen hangt
het donker deken van de zonde. De Kruisdood van Jezus heeft de zon boven
de Schepping doen opgaan, doch slechts de ziel die Jezus ten volle wil
volgen door de liefdevolle toewijding van de kruisen van haar eigen leven, kan
het Licht van deze zon in zich ontvangen, en door dit Licht het Hemels zaad van
haar Verlossing tot bloei brengen. De Tranen van Maria zijn de regen, die
het Goddelijk Leven in dit zaad opwekt. Wat een symbool:
Tussen het Lijden en de Verlossende Kruisdood van Jezus en Zijn Verrijzenis
ligt het Smartvol Hart van Maria. Zij is voor de zielen de Brug tussen hun
lijden en hun verheerlijking, tussen hun beproevingen en hun heiliging.
Op Paaszaterdag rust
het Lichaam van de Verlosser in het Graf. Ware navolging van Jezus bestaat ook
hierin, dat de ziel de wereld in zich kruisigt en sterft aan de
wereld, en dat zij al haar oude gewoonten en zwakheden toevertrouwt aan het
Graf van het Hart van Maria, om daaruit te verrijzen voor een nieuw leven, het
ware Goddelijk Leven.
BRON: Maria Domina Animarum Apostolaat
(Zie
onderrichtingen: boeken: Edelstenen der genade.)
 |
| Waken we vandaag bij het graf van Jezus, samen met Maria. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.