zaterdag 31 augustus 2019

DE KRACHT VAN DE STILTE



DE KRACHT VAN DE STILTE:

Bidden in stilte.



In mijn persoonlijke geloofsleven ervaar ik een constante nood aan Stilte…Dit is niet enkel het afwezig zijn van lawaai, maar ook nood aan afwezigheid van innerlijke onrust (we worden soms overstelpt door een geraas van gedachten, die moeilijk tot stilstand te krijgen zijn.) Om innerlijk rustig te worden is er soms noodzaak aan afwezigheid van lawaai.

 Onze huidige wereld gaat echter gebukt onder een dictatuur van het lawaai.
 (Het lawaai is een tiran!)
 Men wil geen stilte meer, men aanbidt het lawaai… In de stilte kan men God ontdekken… GOD IS STILTE!

Waar geen stilte meer is, kan men moeilijk God nog leren kennen of vinden…
De mooiste en wonderbaarlijkste dingen voltrekken zich in de stilte van het hart. Probeer daarom om  elke dag even enkele ogenblikken in stilte te vertoeven, de buitenwereld even op een afstand houden, en je innerlijke vrij houden van gedachten, blik dan je innerlijk oog op God, en vertoef enige ogenblikken bij hem. Het brengt je tot rust, en het is ook God aangenaam dat Zijn kinderen even in zijn gezelschap willen doorbrengen! Uit deze momenten kun je veel kracht putten…

"In de STILTE ligt KRACHT en GENEZING!"



Ooit toen ik jong was, ging ik in het middelbare onderwijs met de klas op bezinning in een abdij van paters trappisten voor meerdere dagen. We waren er naast de bezinning tevens in de mogelijkheid om de gebedsdiensten mee te volgen. Hiervan maakte ik dankbaar gebruik, tevens deed ik elke nacht mee aan de nachtwake die van 4.30-5.30u. gehouden werd. Deze begon met het zingen van psalmen gevolgd door een lange tijd  voor stil gebed en meditatie. De aanwezigheid van die biddende broeders in die hemelse stilte maakte diepe indruk op mij. Ook de ervaring van die hemelse stilte diep in de nacht, raakten me diep. Ik werd er aangeraakt door Diegene die aanwezig is in de stilte, die Ene Waarachtige. Deze diepe godservaring is mij mijn verdere leven altijd heel nabij gebleven. Nog altijd houd ik vast aan mijn dagelijkse moment van stilte en inkeer (stil gebed.)
Stilte is geladen. Ze herbergt iets, maar je ziet of hoort het niet. De eerste kunst is om stilte stilte te laten zijn.




Zo dikwijls merk ik op dat mensen geen stilte meer kunnen verdragen, is het ergens stil, dan beginnen ze er maar op los te praten (net alsof ze bang zijn van die stilte.) of heel dikwijls zet men de radio op… als er maar lawaai is. Mensen zoeken permanent lawaai om zich heen, en dat is makkelijk te vinden, heel anders is het met de stilte gesteld die een zeldzaamheid is geworden in onze wereld. Een wereld die God ontvlucht door in het lawaai zijn toevlucht te zoeken. Die moderne wereld moeten we helpen te ervaren wat die stilte inhoud. Het is van levensbelang  dat we ons in de stilte terugtrekken om de dictatuur van het lawaai te ontvluchten.
In de stilte ligt er veel kracht verborgen. God schenkt je kracht in de diepe stilte. Stilte is de plaats waar de wonderbaarlijkste dingen gebeuren…
“De stilte is een lied dat God zingt voor Zijn kinderen. Daarom ook is de stilte het mooiste lied dat er bestaat op aarde.”

“Luister niet naar het lawaai en de drukte van de wereld, maar naar de stilte van je ziel.”

Aan u de keuze, laat u uw leven beheersen door de dictatuur van het lawaai, of laat je de stilte met Zijn Aanwezigheid toe, waarin kracht en leven verborgen liggen!
 Probeer het uit en laat je verrassen. 

“De stilte van God betekent niet Zijn afwezigheid. Stilte is Gods roepstem  voor u om dieper te groeien.”




De stilte is vol van Gods genade.”

Zie ook blog Stilte:




1 opmerking:

  1. Ik apprecieer de boodschap die ik net kom te lezen, over de stilte.'t Is jammer dat men zelfs in gebedsruimten nog amper stilte kan vinden.
    De stilte zingt een lied, voor wie 't lawaai verliet.

    BeantwoordenVerwijderen

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.