Geduld:
Een
mooie christelijke deugd, maar voor velen soms moeilijk. Even wat
toelichting:
Geduld is het vermogen om te aanvaarden dat alles gebeurt op Gods tijd, ook indien
deze niet helemaal strookt met uw eigen verwachtingen en verlangens. Vele
mensen worden geërgerd, geprikkeld, nerveus, wanneer een situatie niet helemaal
verloopt volgens het ritme dat zij passend achten. Zij vertonen dan de neiging
om op de dingen vooruit te lopen, en de zaken “een handje te helpen” om meer
schot in de zaak te krijgen. Zij willen een oplossing zien vόόr de tijd er rijp
voor is, en gaan ervan uit dat de zaak alleen maar gediend kan zijn met een zo
snel mogelijke afwikkeling. Nochtans is dit niet noodzakelijk het geval.
Alleen Gods Wijsheid beschikt wanneer de volheid van de tijd gekomen is om iets
tot stand te brengen of te laten eindigen.
Zolang een situatie waar u niet onverdeeld vrede mee hebt, blijft
aanhouden, wordt u geacht, deze in overgave te dragen, in de wetenschap dat God
ze wel zal veranderen (indien die verandering althans in overeenstemming is met
Zijn Plan van Heil) zodra Hij in Zijn onovertrefbare Wijsheid vaststelt dat
alle factoren voor die verandering gunstig zijn voor een optimaal effect ten dienste van de verwezenlijking
van Zijn Plan. Door zelf bruusk in te grijpen, kunt u Gods Plan stevig in
de war sturen, en in plaats van een vermeend ongunstige situatie recht te
trekken, kunt u in werkelijkheid in Gods ogen veel schade aanrichten.
Een veel voorkomende bron van ongeduld schuilt in het gedrag van
mensen. Erger u daar niet aan. Offer alles wat u stoort op aan God, bid ervoor,
en laat het voor het overige los, opdat God Zelf het op Zijn tijd en volgens
Zijn groot Plan kan oplossen.
U zult ervaren dat dit veel vrede in uw hart brengt. Het kan voorkomen dat u
met de beste bedoelingen bezielt, een ontspoorde situatie absoluut zo spoedig
mogelijk wil rechttrekken omdat u het gevoel hebt dat u dit aan God verplicht
bent. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn met storende toestanden in de kerk. U
moet echter leren bedenken dat God andere plannen kan hebben: soms laat Hij de
ontsporing van bepaalde toestanden een lange tijd toe opdat daarna de Waarheid
des te feller zou schitteren. Inderdaad, indien u voortijdig (dus: vόόr Gods
tijd daartoe gekomen is) wil ingrijpen, zal het effect van die ingreep minder
groot zijn dan wanneer u God Zelf op
Zijn tijd laat ingrijpen.
Alleen Hij weet wanneer de tijd voor verandering werkelijk rijp is. Offer
intussen uw teleurstelling op, en doe dat in vereniging met het Smartvol Hart
van Maria, en uw geduld en offer zullen u als positief aangerekend worden. Wat
u had bedoeld als een ingreep van liefde tot God (namelijk door een toestand
die God wellicht mishaagt, te willen beëindigen) kan op termijn eerder
beoordeeld worden als opstandigheid tegen Gods Plan.
Geduld en ongeduld houden verband met de wijze waarop u tegen de
tijd aankijkt. Tijd is een mysterie op zich. In het stoffelijk leven is de
tijdsfactor van beslissend belang doordat niet alle dingen tegelijk kunnen
gebeuren. Het stoffelijke leven is door God zodanig georganiseerd dat er steeds
een zekere evolutie, een ontwikkeling, een golvende beweging van groei en
aftakeling bestaat. Indien alles tegelijk zou gebeuren, zou de materiële wereld
geen eeuwen lang blijven bestaan, doch slechts een flits. Het eeuwige leven
daarentegen, het ware Leven in Gods Hemels Rijk, is tijdloos. Daarom is het spirituele leven ook
tijdloos.
Precies om die reden is het mogelijk geworden dat Jezus op een
bepaald ogenblik van de geschiedenis in de wereld kwam en het Verlossingswerk
voltrok voor alle eeuwen,
ook voor deze vόόr èn voor deze na Hem. Om diezelfde reden kunt u op elk
ogenblik alles van uw hele leven toewijden (aan Maria, aan Jezus...), ook
datgene wat u vele jaren geleden niet hebt toegewijd, bijvoorbeeld omdat u toen
het principe van de toewijding nog niet kende. Houd dit alles even voor ogen.
Dit is een grote genade, want anders zou alles wat in uw verleden ligt,
reddeloos verloren zijn en zou ook geen vergeving meer kunnen bestaan voor
vroegere zonden die door bepaalde omstandigheden niet onmiddellijk na de feiten
gebiecht zijn.
Het spirituele, het geheel van de aangelegenheden van de ziel, is
tijdloos. Jezus heeft de uitwerking van dit gegeven verzegeld in het grootste
geschenk dat God ooit aan de mensheid heeft gegeven: het Verlossingswerk.
Waarom tracht u dan Jezus niet volkomen na te volgen, op Hem te gelijken, ook
in uw ervaring van de tijd, door uw religieuze oefeningen te beleven vanuit het
besef dat hun effect tijdloos is? Met andere woorden: beoefen uw gebeden en uw
deelname aan het Heilig Misoffer met
veel meer geduld. Tracht langzamer en daardoor ook bewuster te bidden.
Laat u in de mysterievolle sfeer van het tijdloze trekken. U zult merken dat
dit gecompenseerd wordt doordat u uw andere levenstaken vlotter zult
volbrengen, vanwege de Vrede van hart waarmee zij bezield zullen worden, en het
feit dat Gods werking in u intenser zal zijn, en de stromen van Goddelijke
kracht en wijsheid in u zullen toenemen. Bedenk steeds dat gebeden en een
Heilige Mis die in een ijltempo afgehaspeld worden, veel aan waarde inboeten,
want ook in de spirituele beleving geldt dat kwaliteit boven kwantiteit
staat, met andere woorden: één diep doorleefd en langzaam verricht gebed is
meer waard dan drie gebeden die niets méér zijn dan een reeks snel aan elkaar
geschakelde woorden.
Er is een vorm van ongeduld die te maken heeft met een geprikkelde reactie op beproevingen.
Een ontoereikend vermogen om beproevingen te aanvaarden, is op zich een gebrek
aan offerbereidheid, doch indien u eerder geprikkeld of geërgerd reageert, kan
er ook eerder sprake zijn van ongeduld: De beproeving moet zo snel mogelijk
voorbij gaan, eventueel zelfs omdat u het gevoel hebt dat u ze niet aankunt, en
het biedt u geen troost, te weten dat beproevingen het Eeuwig Heil brengen. In
feite interesseert u in een dergelijke gesteldheid alleen maar dat u het op dàt
ogenblik “goed” zou hebben. We zouden kunnen stellen dat, wanneer een gelovig
mens die op zich de waarde van de offerbereidheid kent, op een beproeving
reageert met ergernis, hij vooral blijk geeft van ongeduld, eerder dan van
zuiver gebrek aan offerbereidheid.
Voor een niet onbelangrijk gedeelte is het ongeduld in de mens een
misvorming die in zijn karakter wordt geënt door de gejaagdheid van het moderne
leven, een gejaagdheid die op zich reeds een uitvloeisel is van het feit dat de
moderne samenleving tuk is op snel winstbejag: er heerst een atmosfeer van
“succes = rijkdom, en wel liever vandaag dan morgen”. Geduld is daarom ook één
van de grote deugden die u kan helpen bevrijden uit de verstikkende greep van
de wereld, en zelfs indien u op grond van beroeps- en andere verplichtingen in
het wereldse ritme moet meedraaien, kunt u door de ontwikkeling van deze deugd
in uw hart een ingesteldheid ontwikkelen die u ondanks een noodzakelijk snel
levensritme een aanzienlijke rust en vrede kan leren ervaren. Uw innerlijke
beleving hoeft immers niet noodzakelijk gelijk te lopen met het ritme van de
handelingen die u stelt: de koorts van uw handen hoeft geen koorts te verwekken
in uw ziel, indien u alles in vereniging met Gods Wil ervaart, want dan zult u
ook begrijpen dat uw ziel tikt volgens een andere klok dan uw lichaam, indien u
dit mogelijk maakt door de innerlijke rust te betrachten.
BRON: uit de onderrichtingen van het MARIA
DOMINA ANIMARUM APOSTOLAAT:(zie onderrichtingen: boeken: lentebloesems aan de levensboom)
“Geduld is niet het vermogen om te wachten,
maar juist het vermogen om de juiste houding te behouden terwijl je wacht!”
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.