MARIA TER SNEEUW
(5 augustus)
Vandaag, 5 augustus, wordt Maria
ter Sneeuw gevierd. Dit feest verwijst naar een gebeurtenis
van vele eeuwen geleden (431), toen de
Moeder Gods aan Paus Liberius vroeg om voor Haar in Rome een kerk te bouwen.
Zij zou de precieze plaats en afmetingen door een speciaal teken te kennen
geven. Inderdaad, op 5 augustus, midden in de zomer in hartje Italië,
liet Zij het op een welbepaalde plaats in Rome sneeuwen, zodat alleen de
oppervlakte waarop Maria de kerk wilde zien verrijzen, met sneeuw bedekt was.
De Meesteres van alle
zielen verkondigde enige tijd geleden dat sneeuw op spirituele wijze symbool
staat voor reiniging en voor wedergeboorte, herschepping,
totale vernieuwing.
Het midden in de zomer te
laten sneeuwen, mag dan een bijzonder teken van de macht van Maria
zijn, doch een nog veel groter teken van Haar macht stelt Zij voortdurend
in de omvorming en verandering van de zielen, die
zich waarlijk aan Haar geven. In dergelijke zielen kan het innerlijk landschap
even totaal veranderen als dit met een landschap het geval is na bedekking met
een sneeuwtapijt. De wedergeboorte van een ziel in volkomen overgave
aan Maria is voor God even verrukkelijk als een
sneeuwlandschap in de zomer voor mensenogen moet zijn.
Verse sneeuw heeft iets
'maagdelijks': Valt hij tijdens de nacht, dan kan hij het uitzicht van een heel
gebied zo totaal veranderen, dat men het landschap
’s morgens nauwelijks nog herkent. Wat een machtig symbool: De
Meesteres van alle zielen kan zielen, die zich in de nacht van hun
zielennood in totale toewijding aan Haar weggeven, zo diep zuiveren en
hen zozeer vanaf de grond opnieuw opbouwen, dat zij evenzeer als
betoverd overkomen als een dichtgesneeuwd landschap, en in staat worden gesteld
om in de ziel een nieuw leven te beginnen, waarbij zij van
zichzelf in zekere mate de indruk hebben dat zij nu een onbeschreven blad zijn,
ongerept als een maagd, omdat zij het landschap van hun verleden door de
toewijding als met de sneeuwwitte mantel van de Koningin des Hemels bedekt
weten. Wanneer de sneeuw op zekere dag onder de zon van de Liefde smelt, laat
hij in de zielenbodem het water voor een nieuwe vruchtbaarheid
achter, zodat de bodem nu klaar is voor een nieuwe lente.
Laten wij vandaag
heel bijzonder de macht van de Meesteres van onze zielen beschouwen, Die ons is
toegewezen om onze zielenbodem een nieuwe vorm te geven. Zij kan
het te allen tijde in onze ziel laten sneeuwen, opdat wij niet meer naar
bepaalde plaatsen op onze bodem zouden kijken, en kunnen vaststellen hoe Zij de
nieuwe lente in ons voorbereidt. Weliswaar dient het verleden
ons als leerschool op de weg van de heiliging, doch de ziel behoort haar
verleden in Maria’s Hart te begraven, opdat zij niet aan de
overvloed van gebeurtenissen uit al haar voorbije jaren vastgeketend zou
blijven, doch volkomen door de Hemelse Koningin zou kunnen worden omgevormd,
door een wedergeboorte die de ziel in staat stelt om een nieuw leven
te beginnen zonder het verleden als afremmende ballast te ervaren.
Vandaag wordt de
ziel eraan herinnerd dat de Meesteres van alle zielen Haar eeuwige roeping
tracht te vervullen door zielen zo om te vormen dat noch God noch
de zielen hen herkennen, opdat zij ten volle in de strijd voor de
voltooiing van Gods Heilsplan kunnen worden ingeschakeld. De Hemelse
Koningin vernieuwt het uitzicht van de ziel volkomen in de mate waarin deze
zich voor Haar Werken openstelt en ontvankelijk maakt. Tijdens dit proces
bevordert Zij de vruchtbaarheid van de zielenbodem, opdat de ziel in staat zou
zijn om volledig open te bloeien. In elke ziel kan Zij het laten
'sneeuwen', elke willekeurige dag, om aan haar het wonder te voltrekken. Laten
wij te allen tijde voor Haar klaar zijn.
BRON: Maria Domina
Animarum Apostolaat
(Zie onderrichtingen: Sluier van goud.)
 |
| MARIA TER SNEEUW |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.