KOSTBAAR BLOED VAN JEZUS CHRISTUS

KOSTBAAR BLOED VAN JEZUS CHRISTUS:

reliek H.Bloed van Christus te Brugge (belgie)

 

Bij het begin van de maand juli gedenken wij met een vreugdevol hart het Allerheiligste, Kostbaar Bloed van onze Goddelijke Verlosser. Hoewel het zo gemakkelijk wordt uitgesproken, “het Bloed van Jezus heeft ons verlost”, kan zelfs niet eens elke christen zich goed voorstellen wat deze woorden precies betekenen.

De erfzonde had de zielen het Leven in de voortdurend voelbare Tegenwoordigheid van God ontnomen, en had hen vooral beroofd van de ongeschonden heiligheid, via dewelke hun het Eeuwig Leven in de Hemel moet worden gewaarborgd. God heeft het in Zijn volmaakte Liefde zo voorzien, dat de erfzonde niet noodzakelijk tot gevolg zou hebben dat automatisch elke ziel de toegang tot de Hemel wordt ontzegd. De erfzonde was een zonde van ongehoorzaamheid jegens Gods Wet, en derhalve vanwege de eerste mensenzielen een breuk van het heilig verbond met God. Een breuk van het verbond met de Bron van alle Leven, komt als het ware neer op een vrijwillig keuze voor het verlies van het Ware, Goddelijk Leven. Precies daarom kan worden gezegd dat de erfzonde automatisch de dood van de zielen met zich mee zou hebben gebracht, indien Gods volmaakte Liefde er niet was geweest.

Deze gedachte is essentieel, want niemand van ons zou ooit de Eeuwige Gelukzaligheid, de zijnstoestand in het Goddelijk Leven, ten deel zijn gevallen – in onmiskenbare termen: Ieder van ons zou tot een eeuwigheid in de zijnstoestand van de dood van de ziel zijn verdoemd – indien God niet tot een radicale tussenkomst van de Eeuwige Liefde had besloten om de zielen nieuw Leven in te blazen. De Allerheiligste Drievuldigheid zond de Tweede Goddelijke Persoon, Jezus Christus, in de wereld, om het zaad van Goddelijk Leven opnieuw in de zielen uit te strooien. Hoe komt het, dat in deze tussenkomst een oplossing voor de zielen verborgen lag?

Krachtens een Goddelijke Wet kunnen de nefaste gevolgen van de werken der duisternis (de bekoringen, aan dewelke vanwege de mensenzielen door ondeugd en zonde vrijwillig wordt toegegeven) onwerkzaam worden gemaakt doordat zij door vrijwillig opgeofferd (toegewijd) lijden in een gesteldheid van aanvaarding, van oprechte Liefde, van onwankelbare hoop en van rotsvast geloof in Gods Werken ten bate van het eeuwig welzijn van Zijn schepselen (met andere woorden: in de realiteit van Gods Heilsplan) worden gecompenseerd. Jezus Christus kwam juist in de wereld met de bedoeling, deze Goddelijke Wet door Zijn voorbeeld vóór de ogen der zielen concreet vorm te geven.

Lijden kan zich op de meest uiteenlopende wijzen in een wezen ontplooien. Zeer vele vormen van lijden voltrekken zich totaal ongemerkt in de harten. Een hart kan zonder tranen wenen en als het ware volkomen in het verborgene sterven. Een ziel kan het gevoel hebben alsof zij helemaal leegbloedt. Andere vormen van lijden voltrekken zich via de meest uiteenlopende ziekten of andere lichamelijke stoornissen. Nog andere vormen van lijden kenmerken zich onder andere hierdoor, dat het lichaam bloed verliest. Dit brengt ons helemaal bij het thema: Welke rol speelt hier nu het bloed?

Het bloed is in een lichaam de stoffelijke drager van het Leven, in die zin, dat door het bloed alle voedsel, alle water en alle zuurstof naar elke lichaamscel wordt gevoerd, en door het bloed eveneens alle stoffen die voor het lichaam onbruikbaar of zelfs giftig zijn (geworden), naar de plaatsen worden gevoerd, waar zij uiteindelijk worden verwijderd, opdat het leven in het lichaam in stand moge worden gehouden.

Zo behoort het door de Godmens Jezus Christus vergoten Bloed helemaal te worden beschouwd als Schenker van Leven. Elke afzonderlijke druppel van het Goddelijk Bloed is drager van de volheid van het Goddelijk Leven. Jezus werd in het Lichaam zo volkomen “vernietigd”, dat letterlijk tot de laatste druppel van Zijn Bloed uit Zijn allerheiligst Lichaam werd geperst. Welk verheven symbool: God neemt een lichamelijke mensengedaante aan, en laat Zich in de volheid van Zijn Wezen voor de zielen uitpersen, d.w.z. als het ware “ontledigen” aan Goddelijk Leven, waarbij met het Bloed Zijn hele Liefde, Draagster van de volheid van het Goddelijk Leven, aan de aarde wordt toevertrouwd, opdat elke ziel die zich dit geschenk tot nut wil maken, dit zaad van Goddelijk Leven in zich zou kunnen opnemen en het door volkomen navolging van Christus tot bloei en tot rijping mag kunnen brengen.

Het Bloed van Jezus werd derhalve tot een werktuig, door middel waarvan de nieuwe oogst voor Gods Rijk werd voorbereid: Het belichaamt het zaad van de Eeuwige Liefde en van het Goddelijk Leven. Wij zouden kunnen zeggen dat de ontelbare Wonden, die Jezus vrijwillig en uit volmaakte Liefde in Lichaam en Hart opliep, de nieuwe bewerking van de akker van Gods Rijk op aarde voorstellen, die volledig moest worden doorploegd, opdat de bodem der zielen voor een nieuwe vruchtbaarheid zou worden ontsloten, terwijl het Bloed het volkomen vruchtbare zaad van het Goddelijk Leven is, dat in de nieuwe voren moest worden uitgestrooid.

Hoewel elke druppel van het Goddelijk Bloed de volheid van het Goddelijk Leven bevat, liet Jezus Zich van al Zijn Bloed ontledigen, omdat God de totaliteit van Zijn Liefde en van het Goddelijk Leven met de zielen wil verbinden. Elke ziel heeft dit nodig, opdat zij de in haar bodem vervatte vruchtbaarheid volkomen zou kunnen ontsluiten en de heiligheid zou kunnen ontwikkelen om haar zielenbodem tegen het opschieten van het onkruid van de zonde te kunnen beschermen.

Laten wij vandaag al onze verwondingen, onze zwakheden en onze hele zielenbodem voluit aan het Hart van de Moeder Gods toevertrouwen, dat door een Goddelijke Beschikking tot Kelk werd, waarin alle Lijden en alle Bloed van Christus  werden verzameld, en in vertegenwoordiging van de hele mensheid van alle tijden aan God werden opgeofferd. Mogen op Haar bemiddeling ons hele wezen en ons hele leven worden gedoopt in het Goddelijk Bloed, opdat ons potentiaal aan vruchtbaarheid voor Gods Heilsplan zich volkomen mag ontsluiten en elk spoor van duisternis in ons zou verdrinken. Slechts zo zullen wij samen het Nieuw Verbond tussen God en de zielen helpen bekrachtigen, want deze bekrachtiging zal God ertoe brengen, de intrede van de Eeuwige Lente op aarde te bespoedigen. In de mate waarin het Bloed van Jezus nu nog ten volle in zielen wordt benut en tot het huwelijk met de vrije menselijke wil wordt toegelaten, zal de staat van genade van de mensheid zich opnieuw laten verheffen, en zal de zondigheid zich laten ontwortelen, opdat het door God gezaaide Graan door de voeding uit het Bloed van Jezus zou rijpen en het de door God zo zeer verlangde oogst mag opbrengen.

BRON: uit de onderrichtingen van het Maria Domina Animarum Apostolaat:(zie onderrichtingen: Sluier van goud.)

http://www.maria-domina-animarum.net/

Bloed van christus:

“Ook nam Hij een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun die met de woorden: ‘Drink er allen uit,want dit is mijn bloed van het verbond, dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden.”

(Matteus 26:27-28)