woensdag 24 januari 2018

ONVERSCHILLIGHEID


ONVERSCHILLIGHEID:

“Onverschilligheid staat in schril contrast met de vurigheid die Christus van ons verlangt!”




Het is waarlijk de hoogste tijd dat de zielen, en in de eerste plaats de christenen – die immers op grond van hun navolging van Christus, de Eeuwige Liefde, daartoe nog het meest geroepen zijn – er zich heel ernstig over bezinnen, dat op hen de verantwoordelijkheid rust om het zaad van Gods Liefde te laten openbloeien. Wij zijn hier op aarde om geen andere reden dan deze, in dit tranendal Gods Rijk tot bloei te helpen brengen. De aarde is niet door Gods Liefde tot een tranendal geworden, doch doordat deze Liefde ontelbaren onverschillig laat, en het zelfs vele christenen onverschillig laat, wat met de Schepping als geheel en met de individuele schepselen – mensenzielen en dieren, stuk voor stuk werken uit Gods hand – gebeurt.

Een leven op aarde is nooit zinloos. De dingen der wereld geven u soms de indruk dat uw leven geen inhoud heeft. In werkelijkheid is dit nooit zo, want de inhoud van uw leven wordt niet in de eerste plaats bepaald door de gebeurtenissen die samen dag na dag uw leven vormen, doch vooral door de wijze waarop u naar die dingen kijkt, wat u ermee doet, hoe uw hart ermee omgaat, en de achtergrond tegen dewelke u al die gebeurtenissen beschouwt. Wanneer u een eentonige scène op een toneel bekijkt, kunt u erdoor verveeld raken. Indien diezelfde scène gespeeld zou worden met op de achtergrond een feeëriek landschap, is het niet uitgesloten dat uw hart warmte en vreugde ervaart, en zelfs dat u de scène op één of andere wijze toch kunt smaken. Zo geldt het ook voor het toneel van uw leven. Het decor is daarbij het verlangen naar de Hemelse dingen (het ware doel van uw leven!) En de hoop op uw eindbestemming die na dit aardse leven komt. Dit decor geeft kleur aan uw leven. Wie leeft met de blik op de Hemel (met het hart gericht op de belangen van de Hemel), draagt in zich de onoverwinnelijke kracht om alle beproevingen tegemoet te treden in blijmoedigheid en vrede van hart. Deze kracht is een gave van God, een erfenis die voorzien was voor alle zielen zolang zij bereid waren om met God verbonden te leven. De mens was voorbestemd om zich totaal aan God te geven, met zijn hele wezen en alle details van zijn leven. Met de zonde heeft de mens deze erfenis verworpen. Uzelf totaal aan God geven, betekent uw leven als het ware aan Hem 'weggeven'. Dit is ware toewijding. Toewijding geeft zin aan alles, ook aan het schijnbaar onbelangrijke. God wil u gebruiken voor grote dingen, want niets in Gods Plan is banaal. De waarde van uw leven op aarde wordt in wezen bepaald door de mate waarin u alle lasten, lijden en beproevingen doorstaat in aanvaarding, Liefde en toewijding. Toewijding is alles, ook het onbenulligste, aan God 'afstaan' met de uitdrukkelijke doelstelling dat het gebruikt kan worden als 'betaalmiddel' binnen Gods Plan van Heil voor de mensheid en tot afbetaling van schulden die de zonden der mensen tegenover de Goddelijke Gerechtigheid verzameld hebben. Ik druk bij herhaling op de onovertrefbare waarde van totale toewijding aan Maria. Dit is als het ware een vorm van 'uw leven verliezen', in die zin dat de toegewijde zijn leven in de wereld prijsgeeft om een leven te leiden van totale dienstbaarheid aan Maria voor het Heil van de hele mensheid. De ziel die daarentegen haar leven tracht te behouden (dus in de eerste plaats aardse dingen nastreeft), verliest het in de eeuwigheid, want zij heeft zich niet ingezet voor Gods belangen en kan dus geen aanspraak maken op de Eeuwige Heerlijkheid. Totale toewijding is een engagement met zeer vergaande gevolgen. De waarde ervan kan door geen mens geschat worden.
Een leven in totale, onvoorwaardelijke en eeuwigdurende toewijding is de meest absolute akt van Liefde tot God en tot de naaste, want het is de volkomen verloochening van de eigen belangen ten voordele van het Heil van zielen die u niet eens persoonlijk kent, en het is ook het grootste geschenk dat u aan God kunt geven: Kan een mens méér geven dan zichzelf, zijn hele wezen en zijn hele leven? De grootste voorbeelden van totale toewijding (zelfgave) in de heilsgeschiedenis hebben Jezus en Maria ons gegeven. Jezus kwam op de wereld met als enig doel: de Verlossing van de mensheid door de totale gave van Zichzelf aan Gods Plan. Maria sprak Haar 'ja' aan God met de woorden "Zie de dienstmaagd des Heren, Mij geschiede naar Uw woord". Dit jawoord was zo oppermachtig dat het het lot van de mensheid van alle tijden heeft veranderd: het opende de deur naar de Menswording van Jezus via Haar Moederschoot. Ook uw eigen jawoord aan God (via uw totale toewijding aan Maria) heeft een onschatbare waarde, en wel in de mate waarin u uw toewijding absoluter, oprechter en vuriger beleeft in alle bijzonderheden van uw leven.
Totale gave van uzelf aan God heeft niet alleen nut voor andere zielen, maar ook voor uzelf. De ziel die zich ten dienste stelt van het Licht, verandert zelf in Licht, en wel des te sterker naarmate haar zelfgave meer volkomen wordt. Elke rem in de zelfgave wijst op een tekortkoming in Liefde, want wanneer Liefde totaal is, verlangt de liefhebbende nog slechts naar de eenwording met de geliefde. Wanneer u bedenkt dat binnen Gods Wet de Liefde de maat van alle dingen is, zult u begrijpen dat het verlangen naar totale zelfgave een diepgewortelde behoefte vormt voor elke ziel die vordert op de weg naar vervolmaking. Dus voor de ziel die streeft naar terugkeer naar de staat van heiligheid die God voor ieder mens had voorzien, is de gave van zichzelf aan God een natuurlijke en wezenlijke behoefte.
Vele zielen verspillen hun leven door al hun inspanningen en belangstelling te richten op de vergankelijke dingen der wereld: Zij maken ontelbare plannen, jagen slechts na wat hun aanzien, comfort, invloed en welstand kan bevorderen, en verliezen zo hun ware leven doordat zij dagelijks de kettingen smeden waarmee zij zichzelf beletten om nog te ontsnappen uit de duistere en heilloze gevangenis van het werelds, stoffelijk leven, waarin hun ziel wegkwijnt door gebrek aan licht, voedsel en echte, blijvende hoop. Deze zielen hebben zich laten gevangennemen door de verblinding, misleiding en dwaling (het verlokkend schijngoud van het werelds genot), hebben zichzelf vastgeketend door het onophoudelijk toegeven aan bekoringen en valse behoeften, en sluiten de ramen van hun kerker helemaal voor de heiligende stralen van Gods Licht en Liefde door hun ogen te sluiten voor de enige werkelijkheid die het ware Leven aan de ziel kan schenken: de niet-stoffelijke werkelijkheid van Gods Waarheid (het wezen en de noden van de ziel en de bevrijdende weg van de heiligheid.) Wie zijn leven verliest (weggeeft) om Jezus’ wil, zal het winnen: Wanneer u uw stoffelijke behoeften en de doelstellingen van uw aardse leven ondergeschikt maakt aan de behoeften van uw ziel en de doelstellingen voor het Eeuwig Leven, wint u reeds op aarde het ware Leven. Gods Geest zal u de diepe werkelijkheid van de ziel laten aanvoelen, en uw leven zal oneindig diepere dimensies verwerven. De gelukzaligheid der heiligen zal reeds op uw aardse levensweg geregeld uw deel worden. Wie wil leven zoals Jezus, zal ook delen in Zijn levenssfeer, want het verlangen naar zelfgave schept eenwording.

BRON: Maria Domina Animarum Apostolaat
(Zie gebeden 751-1000; tussentekst+
Stormschriften II: nr.51:  Wie zijn leven verliest om mijnentwil)

“Bidden we op voorspraak van Maria de bruid van de H.Geest om de gave van vurigheid in ons geloof.”








Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.