donderdag 5 mei 2016

GEDULD

Geduld:

Een  mooie christelijke deugd, maar voor velen soms moeilijk. Even wat toelichting:

Geduld is het vermogen om te aanvaarden dat alles gebeurt op Gods tijd, ook indien deze niet helemaal strookt met uw eigen verwachtingen en verlangens. Vele mensen worden geërgerd, geprikkeld, nerveus, wanneer een situatie niet helemaal verloopt volgens het ritme dat zij passend achten. Zij vertonen dan de neiging om op de dingen vooruit te lopen, en de zaken “een handje te helpen” om meer schot in de zaak te krijgen. Zij willen een oplossing zien vόόr de tijd er rijp voor is, en gaan ervan uit dat de zaak alleen maar gediend kan zijn met een zo snel mogelijke afwikkeling. Nochtans is dit niet noodzakelijk het geval. Alleen Gods Wijsheid beschikt wanneer de volheid van de tijd gekomen is om iets tot stand te brengen of te laten eindigen.
Zolang een situatie waar u niet onverdeeld vrede mee hebt, blijft aanhouden, wordt u geacht, deze in overgave te dragen, in de wetenschap dat God ze wel zal veranderen (indien die verandering althans in overeenstemming is met Zijn Plan van Heil) zodra Hij in Zijn onovertrefbare Wijsheid vaststelt dat alle factoren voor die verandering gunstig zijn voor een optimaal effect ten dienste van de verwezenlijking van Zijn Plan. Door zelf bruusk in te grijpen, kunt u Gods Plan stevig in de war sturen, en in plaats van een vermeend ongunstige situatie recht te trekken, kunt u in werkelijkheid in Gods ogen veel schade aanrichten.
Een veel voorkomende bron van ongeduld schuilt in het gedrag van mensen. Erger u daar niet aan. Offer alles wat u stoort op aan God, bid ervoor, en laat het voor het overige los, opdat God Zelf het op Zijn tijd en volgens Zijn groot Plan kan oplossen. U zult ervaren dat dit veel vrede in uw hart brengt. Het kan voorkomen dat u met de beste bedoelingen bezielt, een ontspoorde situatie absoluut zo spoedig mogelijk wil rechttrekken omdat u het gevoel hebt dat u dit aan God verplicht bent. Dat kan bijvoorbeeld het geval zijn met storende toestanden in de kerk. U moet echter leren bedenken dat God andere plannen kan hebben: soms laat Hij de ontsporing van bepaalde toestanden een lange tijd toe opdat daarna de Waarheid des te feller zou schitteren. Inderdaad, indien u voortijdig (dus: vόόr Gods tijd daartoe gekomen is) wil ingrijpen, zal het effect van die ingreep minder groot zijn dan wanneer u God Zelf op Zijn tijd laat ingrijpen. Alleen Hij weet wanneer de tijd voor verandering werkelijk rijp is. Offer intussen uw teleurstelling op, en doe dat in vereniging met het Smartvol Hart van Maria, en uw geduld en offer zullen u als positief aangerekend worden. Wat u had bedoeld als een ingreep van liefde tot God (namelijk door een toestand die God wellicht mishaagt, te willen beëindigen) kan op termijn eerder beoordeeld worden als opstandigheid tegen Gods Plan.
Geduld en ongeduld houden verband met de wijze waarop u tegen de tijd aankijkt. Tijd is een mysterie op zich. In het stoffelijk leven is de tijdsfactor van beslissend belang doordat niet alle dingen tegelijk kunnen gebeuren. Het stoffelijke leven is door God zodanig georganiseerd dat er steeds een zekere evolutie, een ontwikkeling, een golvende beweging van groei en aftakeling bestaat. Indien alles tegelijk zou gebeuren, zou de materiële wereld geen eeuwen lang blijven bestaan, doch slechts een flits. Het eeuwige leven daarentegen, het ware Leven in Gods Hemels Rijk, is tijdloos. Daarom is het spirituele leven ook tijdloos.
Precies om die reden is het mogelijk geworden dat Jezus op een bepaald ogenblik van de geschiedenis in de wereld kwam en het Verlossingswerk voltrok voor alle eeuwen, ook voor deze vόόr èn voor deze na Hem. Om diezelfde reden kunt u op elk ogenblik alles van uw hele leven toewijden (aan Maria, aan Jezus...), ook datgene wat u vele jaren geleden niet hebt toegewijd, bijvoorbeeld omdat u toen het principe van de toewijding nog niet kende. Houd dit alles even voor ogen. Dit is een grote genade, want anders zou alles wat in uw verleden ligt, reddeloos verloren zijn en zou ook geen vergeving meer kunnen bestaan voor vroegere zonden die door bepaalde omstandigheden niet onmiddellijk na de feiten gebiecht zijn.
Het spirituele, het geheel van de aangelegenheden van de ziel, is tijdloos. Jezus heeft de uitwerking van dit gegeven verzegeld in het grootste geschenk dat God ooit aan de mensheid heeft gegeven: het Verlossingswerk. Waarom tracht u dan Jezus niet volkomen na te volgen, op Hem te gelijken, ook in uw ervaring van de tijd, door uw religieuze oefeningen te beleven vanuit het besef dat hun effect tijdloos is? Met andere woorden: beoefen uw gebeden en uw deelname aan het Heilig Misoffer met veel meer geduld. Tracht langzamer en daardoor ook bewuster te bidden. Laat u in de mysterievolle sfeer van het tijdloze trekken. U zult merken dat dit gecompenseerd wordt doordat u uw andere levenstaken vlotter zult volbrengen, vanwege de Vrede van hart waarmee zij bezield zullen worden, en het feit dat Gods werking in u intenser zal zijn, en de stromen van Goddelijke kracht en wijsheid in u zullen toenemen. Bedenk steeds dat gebeden en een Heilige Mis die in een ijltempo afgehaspeld worden, veel aan waarde inboeten, want ook in de spirituele beleving geldt dat kwaliteit boven kwantiteit staat, met andere woorden: één diep doorleefd en langzaam verricht gebed is meer waard dan drie gebeden die niets méér zijn dan een reeks snel aan elkaar geschakelde woorden.
Er is een vorm van ongeduld die te maken heeft met een geprikkelde reactie op beproevingen. Een ontoereikend vermogen om beproevingen te aanvaarden, is op zich een gebrek aan offerbereidheid, doch indien u eerder geprikkeld of geërgerd reageert, kan er ook eerder sprake zijn van ongeduld: De beproeving moet zo snel mogelijk voorbij gaan, eventueel zelfs omdat u het gevoel hebt dat u ze niet aankunt, en het biedt u geen troost, te weten dat beproevingen het Eeuwig Heil brengen. In feite interesseert u in een dergelijke gesteldheid alleen maar dat u het op dàt ogenblik “goed” zou hebben. We zouden kunnen stellen dat, wanneer een gelovig mens die op zich de waarde van de offerbereidheid kent, op een beproeving reageert met ergernis, hij vooral blijk geeft van ongeduld, eerder dan van zuiver gebrek aan offerbereidheid.
Voor een niet onbelangrijk gedeelte is het ongeduld in de mens een misvorming die in zijn karakter wordt geënt door de gejaagdheid van het moderne leven, een gejaagdheid die op zich reeds een uitvloeisel is van het feit dat de moderne samenleving tuk is op snel winstbejag: er heerst een atmosfeer van “succes = rijkdom, en wel liever vandaag dan morgen”. Geduld is daarom ook één van de grote deugden die u kan helpen bevrijden uit de verstikkende greep van de wereld, en zelfs indien u op grond van beroeps- en andere verplichtingen in het wereldse ritme moet meedraaien, kunt u door de ontwikkeling van deze deugd in uw hart een ingesteldheid ontwikkelen die u ondanks een noodzakelijk snel levensritme een aanzienlijke rust en vrede kan leren ervaren. Uw innerlijke beleving hoeft immers niet noodzakelijk gelijk te lopen met het ritme van de handelingen die u stelt: de koorts van uw handen hoeft geen koorts te verwekken in uw ziel, indien u alles in vereniging met Gods Wil ervaart, want dan zult u ook begrijpen dat uw ziel tikt volgens een andere klok dan uw lichaam, indien u dit mogelijk maakt door de innerlijke rust te betrachten.

BRON: uit de onderrichtingen van het MARIA DOMINA ANIMARUM APOSTOLAAT:(zie onderrichtingen: boeken: lentebloesems aan de levensboom)




“Geduld is niet het vermogen om te wachten,
maar juist het vermogen om de juiste houding te behouden terwijl je wacht!”



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.