INNERLIJKE STRIJD OP DE WEG NAAR HEILIGHEID:
Maria onderricht:
"Ik herinner je
eraan dat Jezus in deze tijd van het jaar Zijn Missie voorbereidde in de
woestijn, ten prooi aan uitputting, leegheid en aanvallen van de satan.
Wanneer de levensopdracht van de ziel een cruciaal punt bereikt, kan zij tijdelijk
ten prooi vallen aan ervaringen van leegte, relatieve krachteloosheid of
matheid, oververmoeidheid en intense innerlijke strijd. De satan
wacht op dergelijke fasen om de innerlijke verwarring naar een toppunt
te voeren dat een breekpunt kan worden: Ofwel komt de ziel
hieruit te voorschijn als herboren, ofwel geeft zij alles op
waarvoor zij zo hard gestreden heeft.
Vele zielen nemen
deze laatste beslissing in een poging om opnieuw klaarheid in hun leven te
krijgen. Zij zien niet het belang van de strijd noch het Heil
dat ermee verbonden is voor vele andere zielen. De satan weet
dit. Vele grote roepingen zijn door de eeuwen heen op deze wijze
verloren gegaan. Gaat deze tocht doorheen de woestijn samen met Jezus.
Besef dat de satan machteloos is zolang de ziel op God en op
haar door God voorziene roeping gericht blijft. Weet dat
Jezus Zijn grote Werken is begonnen na Zijn verblijf in de woestijn.
"Laat Mij de
zielen bemoedigen, want velen ervaren op zekere ogenblikken een dorheid
in hun dagelijks leven. Kijk toch eens naar de cactus. Ondanks de
dorheid waarin hij groeit, tooit hij zich op bepaalde ogenblikken met een prachtige
bloem. God stelt hierin een teken: Het schepsel dat het
water van leven in zich bewaart, kan op een bepaald ogenblik de wereld verbazen
door een teken dat aantoont hoezeer Gods Werken in hem voortgang hebben
gevonden, in het verborgene en ondanks alle vijandige invloeden van
buitenaf".
"Boetedoening
terwijl alle begeleidende omstandigheden zich verenigen tot een grote
uitputtingsslag voor lichaam en ziel, is vergelijkbaar met een reiziger
doorheen de woestijn, die niet de cactus opensnijdt om het water uit
de plant te nuttigen, doch zich op de cactus werpt om door zijn stekels opengereten
te worden, doch dit pas doet zodra hij God aan zijn zijde weet. Zo wordt de
versterving aan al het wereldse, aan al het stoffelijke, voltooid. Ik
herhaal, dit alles heeft nut.
Zeg aan de zielen
dat elke ziel geroepen is om te leven en te sterven in
heiligheid, en dat de grote toets van de heiliging bestaat in de
wijze waarop de ziel omgaat met de innerlijke strijd. De heilige
ziel leeft ondanks haar innerlijke strijd nog steeds om aan haar omgeving
te geven. Zie opnieuw het beeld van de cactus: hij is omgeven door
dorheid, doch geeft water van leven aan hen die hem aanboren, en toont hen op
Gods Tijd de bloemen van leven en bemoediging, de
schoonheid van Gods Hart. Wanneer het voor de ziel noodzakelijk is dat zij een
tocht doorheen de woestijn maakt, laat zij zich dan bij die harde levensfase
aanpassen, niet door zich te laten veranderen in een slang, doch in een cactus.
Begrijp dit wel: De ziel in de woestijn is voorwerp van een verscheurende
strijd, want zij zoekt alle elementen van haar innerlijke
ontwikkelingen in zich te organiseren, en daarbij wordt aan haar getrokken in twee
tegengestelde richtingen: De duisternis wil haar veranderen in een slang,
die slechts bijt, wurgt of gif afgeeft, terwijl het Licht haar wil omvormen
tot een cactus, drager van water van Leven en van bloemen van hoop en
vreugde.”
BRON: Maria Domina Animarum Apostolaat
(Zie openbaringen, 12 januari 2007)
 |
| “Het Licht wil u omvormen tot een cactus, drager van water van Leven en van bloemen van hoop en vreugde.” |
Bid tot Jezus om het
“levend gevende water” dat u zal sterken in uw geloof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.